ความหมายของเลขประจำตัวประชาชนทั้ง ๑๓ หลักหลักที่ ๑ หมายถึงประเภทบุคคลซึ่งมี ๘ ประเภท คือ
ประเภทที่ ๑ ได้แก่ คนที่เกิดและมีสัญชาติไทย ได้แจ้งเกิดภายในกำหนดเวลา (ตั้งแต่ ๑ มกราคม ๒๕๒๗)
ประเภทที่ ๒ ได้แก่ คนที่เกิดและมีสัญชาติไทย ได้แจ้งเกิดเกินกำหนดเวลา (ตั้งแต่ ๑ มกราคม ๒๕๒๗)
ประเภทที่ ๓ ได้แก่ คนไทยและคน ต่างด้าวที่มีใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าว และมีที่อยู่ในทะเบียนบ้าน ในสมัยเริ่มแรก (๑ มกราคม - ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๒๗)
ประเภทที่ ๔ ได้แก่ คนไทยและคนต่างด้าวที่มีใบ สำคัญคนต่างด้าวแต่แจ้งย้ายเข้า โดยยังไม่มีเลขประจำตัวประชาชนในสมัยเริ่มแรก (๑ มกราคม - ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๒๗)
ประเภทที่ ๕ ได้แก่ คนไทยที่ได้รับอนุมัติให้เพิ่มชื่อ เข้าในทะเบียนบ้านในกรณีตกสำรวจหรือกรณีอื่น ๆ
ประเภทที่ ๖ ได้แก่ ผู้ที่เข้าเมืองโดยไม่ชอบด้วยกฏหมาย และผู้ที่เข้าเมืองโดยชอบด้วยกฏหมาย แต่จะอยู่ในลักษณะชั่วคราว
ประเภทที่ ๗ ได้แก่ บุตรของบุคคลประเภทที่ ๖ ซึ่งเกิดในประเทศไทย
ประเภทที่ ๘ ได้แก่ คนต่างด้าวที่เข้าเมืองโดยถูกต้อง ตามกฏหมาย คือ ได้รับใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าว คนที่ได้รับการแปลงสัญชาติเป็นสัญชาติไทย และคนที่ได้รับการให้สัญชาติไทย
หลักที่ ๒ ถึงหลักที่ ๕ หมายถึงรหัสของสำนักทะเบียนที่ท่านมีชื่อในทะเบียนบ้านในขณะให้เลข สำหรับเด็กเกิดใหม่จะหมายถึงถิ่นที่เกิดเลยทีเดียว โดยหลักที่ ๒ และ ๓ หมายถึงจังหวัด หลักที่ ๔ และ ๕ หมายถึงอำเภอ หรือเทศบาล
หลักที่ ๖ ถึงหลักที่ ๑๐ หมายถึงกลุ่มที่ของบุคคลแต่ละประเภทตามหลักแรก หรือหมายถึงเล่มที่ ของสูติบัตร แล้วแต่กรณี
หลักที่ ๑๑ และ ๑๒ หมายถึงลำดับที่ของบุคคลในแต่ละกลุ่มประเภท หรือหมายถึงใบที่ของสูติบัตรแต่ละเล่ม แล้วแต่กรณี
หลักที่ ๑๓ คือ ตัวเลขตรวจสอบความถูกต้องของ เลข ๑๒ หลักแรก
ที่มา :
http://www.dopa.go.th
